Livigno: ons recept voor een prachtige bikedag met zicht op Cancanomeer
De fietsmogelijkheden in Livigno zijn eindeloos. Koersfiets, gravel, marathon, enduro, bikepark... Wij pikten er een mooie route uit die jullie met behulp van een GPS en onze richtlijnen eenvoudig kunnen narijden. Bikeplezier gegarandeerd!
De prachitge meren: één van de hoogtepunten van deze rit
De hieronder beschreven route is 34,7 kilometer lang en telt 1312 hoogtemeters. Als je vanaf Passo d’Eira het ommetje toevoegt naar Crap de la Parè dan zit je aan 40km en 1500 hoogtemeters.
Start in Livigno
Onze route start aan de voet van de Passo d’Eira en het Mottolino bikepark. Er is hier een ruime parking waar je steeds enkele kamperende bikers zal ontmoeten. De eerste vier kilometer fiets je op het fietspad. Gebruik deze kilometers als opwarming, want van zodra het bergop gaat, is het menens. Wees voorzichtig, want op dit fietspad zal je veel wandelaars en andere fietsers tegenkomen in beide richtingen.
Alpisella: vijf kilometer klimmen
In de volgende vijf kilometer stijg je van 1820 naar 2278 meter hoogte. Goed voor 458 hoogtemeters en dus een gemiddeld stijgingspercentage van 9,2%. De klim kan je als volgt indelen: de eerste anderhalve kilometer is steil, vervolgens krijg je een halve kilometer om adem te komen alvorens de steile tweede helft weg te trappen. Tenzij je een zeer geoefende klimmer bent, hou je steeds wat energie achter de hand. Op het steile grindpad heb je een beetje overschot nodig om je klimtechniek te verzorgen. Kruip op de steilste stukken naar het neusje van je zadel om tegelijk het voorwiel op de grond te houden en de krachtoverbrenging op het achterwiel te optimaliseren. Het bos laat je achter je en je komt boven de boomgrens.
In de laatste honderden meters vlakt de klim af en kom je aan een bergmeertje. Hier kan je even uitpuffen, achterom kijken en wachten op je fietsmakkers. De vier volgende kilometers zijn zo goed als vlak in open berglandschap. Na 10,8 kilometer splitst er links een singletrack af van het hoofdpad. De singletrack is vlot te fietsen en niet te steil. Als het lang niet geregend heeft, moet je opletten omdat de ondergrond dan gladder is door het losse stof, grind en zand. Beheers dus je snelheid! In het laatste deel van de singletrack zie je twee lichtblauwe meren opduiken. Tijd voor een foto.
Hou je niet van singletrack, laat de singletrack links liggen en volg gewoon de jeeptrack tot helemaal beneden aan het meer. Er zijn verder geen splitsingen en je vervoegt de route na 13,3 kilometer.
In de voormiddag rijden de meeste bikers Alpisella omhoog richting de meren, in de namiddag is er ook wat afdalend fietsverkeer. Als je zelf in de namiddag omhoog fietst, hou hier dan rekening mee.
Klim van Lago di San Giacomo di Fraele naar Malga Trela
Geniet even van het vlakke stukje langs het meer om enkele mooie foto’s te maken want eens je rechts van het meer wegdraait, wacht een volgende klim. Dit ruw gravelpad brengt je naar Malga Trela, een berghut waar je kan stoppen voor eten of drinken. Maar let op, wanneer je aan de berghut aankomt, zit het klimwerk er helemaal nog niet op voor vandaag. Er staan je nog meer dan 500 hoogtemeters te wachten. Vul dus zeker je bidon bij aan het kraantje.
Trela vallei
Vanaf de hut klim je over singletrack omhoog in de Trela vallei. Aan de top ben je precies twintig kilometer onderweg. De afdaling loopt over singletrack, maar is zeker niet extreem. Bij een eerste splitsing hou je rechts aan, bij de tweede splitsing ga je linksaf door een bergriviertje. Je komt op landelijke geasfalteerde baantjes.
Passo d’Eira, veel opties
Na 25km kom je op de ‘grote’ weg, de SS301. Deze weg volg je voor iets meer dan twee kilometer tot op de top van de Passo d’Eira. Hier vind je enkele gezellige terrasjes.
Ben je uitgeput, rij dan gewoon rechtdoor via de weg naar beneden of pik in op één van de bikepark pistes die de weg kruisen.
Ben je nog heel fris en wil je nog een mooi extraatje en wat klimwerk toevoegen, ga dan rechtsaf en maak een ommetje naar het uitkijkpunt Crap de la Parè. Je hebt er een 360° uitzicht over Livigno, het meer, en de omliggende bergketens. Vanaf dit punt zie je ook de Alpisella startklim die je eerder omhoog gereden bent. Bekijk even onderstaande beelden en bepaal dan zelf of dit ommetje van vijf kilometer en 180 hoogtemeters de moeite waard is.
Onze standaardroute gaat echter op de top van de Passo d’Eira naar links. Je klimt verder en komt in een heel kaal landschap terecht. Eerst zie je het jumppark van het Mottolino Bikepark, iets hoger zie je ook een vliegtuigwrak. De top is nu nabij, meteen ook het hoogste punt van de rit, 2375 meter boven de zeespiegel.
Slotafdaling: Enduro Natural Trail
Vanaf het moment dat je zo goed als helemaal boven aan de lift rechtsaf de Enduro Natural Trail indraait, mag je rekenen op minimaal tien minuten afdaling. Niet te steil, niet te ruw, maar uiteraard ook niet super eenvoudig en dus moet je steeds alert zijn. Onze landgenoot Lukas Malezsewski, Europees kampioen bij de junioren in 2019, staat met een tijd van 10’13” in de top tien van het Strava segment ‘Natural Trail Enduro Climb yourself’. Onze Belgische marathonkampioene Alice Pirard werkte dit segment af in 12’45”.
Nog zin in een extra lus?
Het einde van de afdaling betekent meteen ook het einde van de rit. Kon je maar niet genoeg krijgen van de slotafdaling en heb je nog wat krachten over? Rij dan gewoon via de weg terug omhoog richting Bormio. Zo klim je terug naar de Passo d’Eira en kan je daar de route vervoegen om voor een tweede run te gaan op de slotafdaling of een andere piste uit te kiezen in het bikepark. De EAS23 afdaling is een prima alternatief. Deze begint een tiental meter lager dan de Enduro Natural Trail.
Zit je rit er echt op, rol dan gewoon met de fiets naar het centrum van Livigno voor een hapje, pizza en een drankje.
Bevoorrading onderweg: drinkwater en berghutten
Langs deze route vind je regelmatig waterbronnetjes. Maak je geen zorgen, de kwaliteit is opperbest. De eerste drinkkraantjes zie je al in de eerste kilometers, langs het fietspad, nog voor het meer van Livigno. Na 15 kilometer heb je er nog eentje op de rechterkant kort na het verlaten van het meer van San Giacomo di Fraele. Ook aan de Malga Trela berghut na 17,8 kilometer is er een bronnetje. Een laatste kans krijg je in Trepalle na iets meer dan 26 kilometer. Op de top van de Passo d’Eira vind je terrasjes met spijs en drank.
Prima voor e-bikes
Deze route kan je perfect afwerken met een e-bike. Wie wat zwaarder is, moet zuinig zijn met de batterij. Lichtere rijders kunnen zelfs nog wat overschot hebben.