Met de Nieuw-Zeelanders Anton Cooper en Samuel Gaze, de Fransman Victor Koretzky, de Brit Grant Ferguson en onze landgenoot Jens Schuermans kleurde een vijftal dit WK voor beloften. Vooral Cooper liet een sterke indruk na, de Kiwi zette zich onmiddellijk na de start op kop en kreeg het gezelschap van Koretzky. Halfweg koers telde dit duo tien seconden voorsprong op Gaze en Fergsuon, die zich op hun beurt licht afscheidden van Schuermans.
Vooraan gaven Cooper en Koreztky elkaar geen duimbreed toe. Zij aan zij ving het duo de vijfde en laatste ronde aan (één minder dan de oorspronkelijke voorziene zes stuks omwille van het slechte weer, red.). Finaal was het Cooper die de armen in de lucht mocht steken en Koretzky klopte in een langgerekte sprint. Een eerste regenboogtrui dus bij de beloften voor de talentrijke Kiwi, zilver voor de Franse ex-wereldkampioen bij de junioren. Ferguson, twee weken terug nog goed voor de zege tijdens de WB-finale in Val di Sole, voegde met zijn bronzen medaille een nieuwe hoogtepunt aan zijn palmares toe.
Twee Belgen in de top-10
Jens Schuermans ging van start vanop plek 23 maar baande zich vrij snel een weg naar voren. Halverwege de eerste ronde zat de Limburger al in zevende stelling. Op het einde van de tweede ronde schoof hij nog eens twee plaatsen op en die vijfde stek hield hij vast tot aan de meet.
Naast Jens Schuermans nestelden ook de twee andere Belgen zich in de top-10 tijdens de eerste ronde. Dider Bats kreeg – zoals vooraf verhoopt – eens niet af te rekenen met pech op een grote internationale afspraak. Na een erg constante wedstrijd bezette hij in wat zijn laatste WK bij de U23 was een prima 9de stek. Bats was na afloop een tevreden man. “Op voorhand had ik zonder twijfel getekend voor top-10. Voor de start had ik nochtans mijn twijfels, omdat het parcours door de modder zeker niet in mijn voordeel veranderd was. Door het extreme regenweer werd de omloop echter opnieuw beter. Ik kende een prima start en dook snel de top-10. De hele wedstrijd wist ik me op de negende plaats te handhaven. Een goed resultaat, aangezien ik liever in droge omstandigheden rijd. Supermooi om mijn U23-loopbaan op deze manier te kunnen afronden “.
Minder goed verging het Kevin Panhuyzen. Na een prima start passeerde de Limburger na de eerste ronde als negende de finish maar diende helaas niet veel later de strijd definitief te staken met knieproblemen. “Op het einde van de eerste ronde had ik al last van chainsuck. Na alles proper gemaakt te hebben kon ik rond de 18de plaats opnieuw vertrekken. In de moeilijke afdaling zat ik achter een Italiaan die viel en niet echt vlot terug recht kwam. Ik wou hem passeren en hij duwde zijn fiets onder de mijne waardoor ik ook wat viel. Ik stootte mijn knie vrij hard en kon ik mijn benen niet meer ronddraaien door de pijn. Er zat dus niets anders op dan de strijd te staken. Alweer een goede dag die de mist in gaat door één of ander akkefietje “.
Eerstejaarsbelofte Milan Vader, de enige Nederlander aan de start, legde beslag op rang dertien.